قصه قارونقصه قارون، سرگذشت قرآنی قارون یکی از ثروتمندان سرکش بنی اسرائیل را می‌گویند. ۱ - در قرآناز جمله قصه‌های قوم بنی اسرائیل ، قصه قارون است. قارون از شخصیت‌های منفور در قرآن کریم است. او از قوم بنی اسرائیل بود. نامش سه بار در قرآن کریم ذکر شده است: از آیات قرآن استفاده می‌شود: ۱. او از بنی اسرائیل بود؛ ولی راه تعدی و تکبر پیش گرفت. ۲. ثروت کلانی داشت. در مقام پند به او می‌گفتند هم بخور و هم بخوران و این ثروت خدادادی را مایه خودپسندی مکن. در جواب می‌گفت: خدا این ثروت را به من نداده است؛ بلکه با لیاقت خود به آن دست یافته‌ام. ۳. ثروت خویش را به رخ مردم می‌کشید. ۴. قدرت و ثروت خویش را مایه افساد قرار داده، از آن سوء استفاده می‌کرد. ۵. سرانجام زمین دهان گشود و او و خانه اش را فروبرد. ۶. سرگذشت او چه پیش از عذاب و چه پس از عذاب مایه شگفتی و اعجاب دیگران بود. ۲ - در توراتلفظ «قارون» در تورات وجود ندارد؛ ولی سه تن به نام « قورح » در تورات معرفی شده‌اند و درباره یکی از آن‌ها داستانی شبیه داستان قرآن کریم در تورات، تلمود و کتاب‌های دیگر یهود با تفصیل بیشتر ذکر شده است. [۵]
خزائلی، محمد، ۱۲۹۲-۱۳۵۳، اعلام القرآن، ص۴۸۹.
[۶]
قرشی بنابی، علی اکبر، ۱۳۰۷ -، قاموس قرآن، ج۵، ص۳۱۰.
[۷]
خرمشاهی، بهاء الدین، ۱۳۲۴ -، دانش نامه قرآن وقرآن پژوهی، ج۲، ص(۱۶۱۷-۱۶۱۸).
۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «قصه قارون». |